Ճապոնիայում միացած Հայաստանի Հանրապետությանայն եւ Հարավաֆրիկյան Հանրապեպության քաղաքացիների սրտեր
Մելինե Մեսրոպյանը ճապոնիայում ուսանելու ընթացքում 2012 թվականի հունվարի 4-ին կազմակերպված ընկերական հավաքույթի ժամանակ հանդիպում է ընդհանուր ընկերոջ հրավերով հավաքույթին հրավիրված Հարավաֆրիկյան Հանրապետության քաղաքացի Ժերեմիին, որն այդ ժամանակ Ճապոնիայում էր աշխատում: Այդ հանդիպման ժամանակ, չնայած նրանք միմյանցից հեռու են նստած եղել և շփվելու մեծ հնարավորություն չեն ունեցել, միմյանց սիրահարվել են, բայց երկուսն էլ իրենց զգացմունքը թաքցրել են: Նույն տարի փետրվարի 23-ին, Հնդկաստանում գտվող Մելինեն Ճապոնիա վերադառնալուց հետո, որոշում է իր Հնդկաստանում գտնվելու պատճառով չնշված ծննդյան տարեդարձը իր ընկերների հետ նշել: Որոշում է իր երեկույթին հրավիրել նաև Ժերեմիին։ Այդ օրը Մելինեն իր ընկեուհուց իմանում է, որ Ժերեմին նույնպես իր նկատմանբ անտարբեր չէ : Հենց այդ օրվանից սկսվում է նրանց սիրո պատմությունը։
Երբ սիրահարները սկսեցին հանդիպել, Ժերեմին արդեն ստորագրել էր իր աշխատանքի ավարտման վերաբերյալ պայմանագիրը և շուտով պետք է ճապոնիայից վերադառնար Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն: Նրանք գիտեին, որ իրենց սպասվում է կարոտ, հեռավորություն, սակայն դա խոչնդոտ չհանդիսացավ նրանց սիրուն:
Քանզի Մելինեն Ճապոնիայում է սովորում և դեռ ուսումը շարունակելու պլաններ ունի, իսկ Ժերեմիի մոտ դեռ վաղուց արդեն մեծ ցանկություն էր առաջացել Ճապոնիայի տնտեսագիտությունն ուսումնասիրելու, Ժերեմին որոշեց քննություն հանձնել և Ճապոնիայի կրթության և գիտության նախարարության ծրագրով ընդունվել մագիստրատուրա: Ծրագրի նախնական փուլն արդեն անցել է, մնացել է վերջնականը, որը նախարարության որոշումն է:
Այս սիրող զույգը գրեթե համուզված է, որ ամեն ինչ լավ է լինելուև վերջապես մյուս տարվա ապրիլից Ճապոնիայում սկսելու Է իրենց համատեղ կյանքը։ Նրանք այս տարի 2014 թվականի հոկտեմբերի 8-ին պսակադրվեցին Էջմիածնի սուրբ Գայանե եկեղեցում:
Հարսանիքի արարողությունը Հայաստանում անցկացնելու հանգամանքը պայմանավորված էր նրանով, որ Ժերեմյուն գիտակցում էր, որ իր ապագա կնոջ համար շատ կարևոր էր մեր հայ-առաքելական եկեղեցու օրհնանքը ստանալը: Իսկ Ժերեմյուն գայթակղված լինելով հայ եկեղեցու և Հայաստանի պատմությամբ, պատիվ համարեց ամուսնանալ աշխաիհի անենաառաջինը քրիստոնեությունը պետական կրոն ընդունած երկրում:
