2017 թվականի օգոստոսի 26-ից 27-ը Տավուշի մարզի Զորական գյուղում տեղի ունեցավ «1000 տարվա գյուղամեջ» փառատոնը: Փառատոնը այս տարի արդեն երկրորդ անգամ կազմակերպում է այդ գյուղի գերակտիվ և հոգատար երիտասարդ Հովհաննես Կարապետյանը:
Զորականը սահմանամերձ գյուղ է, նրա բնակչության մեծ մասը այժմ Ադրբեջանի տարածքում մնացած Չարդախլու գյուղի բնակիչներ են, այդ իսկ պատճառով նրանք ցանկանում են գյուղը Չարդախլու վերանվանել: Քանզի այդ գյուղը հայտնի շատ հերոսներ է տվել հայրենիքին, այժմ Հայաստանի տարածքի Զորական գյուղում վերաբնակեցված բնակիչները, իրենց պատմությունը անմոռաց պահելու համար, գյուղամիջին դրված են Չարդախլու գյուղում ծնված մարշալ Բաղրամյանի և մարշալ Բաբաջանյանի արձանները:
Փառատոնի բացմանը կարճ ելույթ ունեցավ նաև տուրիզմի վարչության պետ Մեխակ Ապրեսյանը:
Այնուհետև ներկայացվեցին Չադախլու գյուղի բարբառով այդ տեղանքի անեծքները և օրհնանքները և «լուրի-լուրի» երգը կատարեցին պատմելուվ դրա ավանդույթը, որով անշուշտ ուրախեցնին հանդիսատեսին:
Բացման արարողությունը ավարտվեց գյուղի երեխաների ավանդական պարի ներկայացումով:
Այնուհետև հանդիսատեսը այցելեց տարբեր տներ, որտեղ բարեհամբյուր տանտերերը ներկայացրեցին տարբեր ավանդույթներ: Սկզբից ներկայացվեց ժանգյալով հացի պատրաստումը:
Բնականաբար հետո համտեսեցին այն:
Այնուհետև դեղձի օղու թորումը,
որից հետո իհարկե համտեսեցին այն,
այլ բակում խավիծ և կորկոտ ավանդական կերակրատեսակների հումքի պատրաստումը,
ոչխարի բրդի մաքրման միջոցը,
գյուղական փռում հացի պատրաստումը,
որից հետո իհարկե այն համտեսեցին պանրով,
այնուհետև ռուսական ինքնաեռում /սամովարում/ ջուր եռացրեցին
և տարբեր խոտաբույսերից թեյ վայելեցին:
Այնուհետև ճաշեցին Զորական գյուղի «հանդիսությունների սրահում»
և երեկոյան ականատես եղան մեղրի քամելու պրոցեսին:
Իսկ հաջորդ օրը քայլարշավասեր հանդիսատեսները, իհարկե տեղացիների ուղեկցությամբ, մինչ 14:00 զբոսնեցին այդ վայրի հիանալի բնության մեջ, իսկ մարդկային շփում նախընտրողները հաճելի զրույց ունեցան իրենց հյուրընկալող ընտանիքներում և երեկոյան հիանալի տպավորություններով և լավ հանգստացած վերադարձան Երևան:
Հեղինակ՝ Հ. Մուրադյան